Bevrijd door Gods genade!

Als enig kind werd Danny in de vroege jaren `60 in Indonesië geboren uit Chinese ouders. Zijn moeder hing van huis uit de Taoïstische leer aan, maar zijn vader werd niet religieus opgevoed. De familie behoorde tot zowel een religieuze als etnische minderheid in het grootste moslimland ter wereld. 

Op 9 jarige leeftijd emigreerde hij samen met zijn ouders naar Nederland waar zijn vader een baan kreeg aangeboden als architect. Het gezin vestigde zich begin jaren `70 in het Noord-Brabantse Dommelen. 
Dit gezin werd destijds als nieuwkomers met open armen opgenomen in de lokale gemeenschap. Danny ging net als zovelen van zijn leeftijd naar een Rooms Katholieke school. Hij herinnert zich dat meneer de pastoor de volgende dag prompt een bezoek aan zijn ouders bracht, als hij zondag niet naar catechese (zondagsschool) ging. Met een borreltje werd het verzuim dan weer rechtgezet. 
Danny was zelfs ooit als kersverse Brabander een keer prins carnaval geweest, wat in die tijd nog erg bijzonder was voor een jonge nieuwkomer. Dit tekent de typische Brabantse warme gastvrijheid en hartelijkheid. Een liefdevolle omgeving voor het gezin, waarin ze zich thuis voelden.

Later, toen zijn vader met pensioen ging, besloten zijn ouders wegens gezondheidsredenen naar Indonesië terug te gaan. Dit liep echter uit op een volledige fiasco. Als etnische, maar vooral religieuze minderheid ondervond ook dit gezin de intolerantie van de moslim meerderheid van de bevolking. Structureel geweld werd hierbij niet geschuwd. In deze beklemmende omgeving was er voldoende reden voor een definitief vertrek uit Indonesië en terugkeer naar Nederland. Momenteel werkt Danny in Amsterdam als wijkbeheerder. 

In 2016 trouwde Danny met een Colombiaanse. Zijn vrouw bracht hem in aanraking met de Bijbel. Ondanks zijn rooms-katholieke onderwijs, noemt Danny zichzelf nog steeds een beginnende christen. 

Wat is Taoïsme en hoe kijk je terug op deze periode in je leven?
Taoïsme is een oude Chinese mystieke filosofie en religieuze stroming. Middelpunt is de voorouder verering. Door middel van meditatie probeer je in harmonie met de natuurlijke orde van dingen de juiste weg te vinden. Het taoïsme is geen godsdienst en kent daarom geen hemel of hel. Er zijn wel tempels waar diverse verschillende huis “goden” worden vereerd. Toen mijn vader een baan aangeboden kreeg in Nederland, ben ik samen met mijn ouders naar zo’n tempel geweest. Mijn vader wilde namelijk weten of het een goede beslissing was om naar Nederland te emigreren. Tijdens het ritueel gingen twee priesters met een soort pop tussen hen in aan de geest(en) advies vragen. De pop schreef vervolgens het antwoord op. Mijn vader was kennelijk toch niet geheel overtuigd en stelde vervolgens vragen over dingen die in zijn persoonlijk leven waren gebeurd waar alleen hij het antwoord van wist. De pop gaf telkens het juiste antwoord. Nu ben ik mij er volledig van bewust dat het occultisme was, maar als 9 jarige vond ik het allemaal erg indrukwekkend .

Je bent tijdens je leven met verschillende godsdiensten en religies in aanraking gekomen. Door jouw vrouw ben je met de Bijbel in aanraking gekomen. Hoe ervaar je dat?
Bevrijd! Alsof je vanuit het donker het Licht in loopt. Ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen. Het taoïsme gaf geen antwoord op mijn vragen, de Bijbel wel. Soms laat God je wachten, maar het antwoord op ALLE vragen is te vinden in de Bijbel. Ik zat vast in een traditie. Alles was donker en ik moest zelf de juiste weg zien te vinden. Maar in het donker zie je de weg niet goed, daar heb je het Licht der wereld voor nodig. En het mooiste is: Zijn bloed wast schoon…dat Hij dat voor mij doet!

Als je een verschil tussen het Christendom en andere levensovertuigingen moet noemen, wat zou je dan noemen?
Liefde! De liefde tot God en je naaste. Ik heb in het verleden met intolerantie vanuit de moslimgemeenschap te maken gehad. Daarom vind ik het zo heel verdrietig dat een zoon en kleindochter door hun partners zijn bekeerd tot de islam. Ik weet dat ze zullen worden opgenomen in de moslimgemeenschap en die is hecht. Dat zal ze een goed gevoel geven maar ik weet ook, wanneer ze ooit eens zullen breken met deze gemeenschap…. Ik bid veel voor ze.

Wat betekent christen zijn voor jou in de praktijk?
Danny neemt me mee naar de hal. ‘Kijk, hier zou in het verleden volgens Chinese traditie een klein altaar hebben gestaan, gericht op de entree (symboliek voor de “ingang”). Dat altaar zou bedoeld zijn om mijn voorouders en huis”goden” te vereren, maar dat altaar staat er nu niet.’
Danny opent een deur en ik verwacht de meterkast te zien. Er verschijnt echter een kamertje zonder raam. In het midden staat een bureau met een stoel. Op een boekenstelling langs de muur staan diverse Bijbels in verschillende talen en vertalingen samen met christelijke literatuur. 
‘Mijn gebedskamer oftewel “cuarto de oracion” zoals mijn vrouw het noemt in het Spaans,’ verklaart Danny. ‘Hier ben ik alleen met de Heere en Hij is met mij. Deze binnenkamer betekent veel voor mij. Hier overdenk ik, maar dan niet om in mezelf te zoeken naar de juiste weg, maar om de Heere om wijsheid en kracht te vragen.
In mijn werk kom ik weleens lastige situaties tegen. Daarom doe ik nu schietgebedjes: Heere help, wat moet ik doen? Wat wilt U?’
Danny neemt deel aan de Bijbelkring van Kruispunt Bijlmer. Hij zou graag zien dat er een enkele keer samenkomsten worden georganiseerd, desnoods in huiselijke kring.