9 september was het de grote dag voor Stanley en Hagger, ze gingen met elkaar trouwen. Als vrijwilligers van de Bijbelbus en het kinderevangelisatiewerk waren we uitgenodigd. Bijzonder om uitgenodigd te worden voor een Ghanese bruiloft in de Wesley Methodist Church. Deze gemeente komt samen op een industrieterrein aan de rand van de Bijlmer.
Het is ook verstandig dat zij op afstand van de woonwijk samenkomen, omdat zij nogal luidruchtig ‘de lofzang gaande houden'. We hoefden ook niet te zoeken waar we moesten zijn, vanuit een loods op het industrieterrein klonk muziek en zagen we vele Afrikaners in kleurige kleding. De dienst duurde bijna 4 uur en er was genoeg te zien en te horen. Prachtige inhoudsvolle Engelse Hymnes, een mooi koor, een liturgie die wel wat lijkt op de Anglicaanse liturgie en die echt op z'n Afrikaans gevierd werd. Een Ghanees die het ons uitlegde zei: 'Alles gaat op zijn Ghanees en is wat langdradig, maar uiteindelijk komt het goed'. Niet alles konden we begrijpen en volgen, wat komen we toch uit een andere traditie. De voorganger was heel enthousiast dat wij ook Wesley, Whitefield en de Puriteinen kenden. Tijdens de dienst moest ik wel denken aan de vreugde in God die hier te zien is. Eens zal er een schare zijn uit alle talen volken en natiën, overal vandaan! Sommige liederen werden heel rustig en eerbiedig gezongen. Bij de lofliederen ging het er uitbundig aan toe.
Na de dienst was er een receptie. Op het eten moesten we even wachten want bijna alle stoppen in het gebouw lagen eruit. Er werd zoveel stroom gevraagd: airco's, ventilatoren, muziek en andere zaken. Maar uiteindelijk kwam dit ook goed. Als blanken waren we eregasten en mochten we als eerste eten opscheppen bij het buffet. Al met al een indrukwekkende ervaring.