Rond half 12 arriveerden de eerste vrijwilligers aan het Bullewijkpad. De één vol goede moed, een ander vol spanning. Hoe zal het gaan? We begonnen de middagen met Bijbellezen en gebed. Om 13:00 stapten we in de auto, op weg naar locatie. Op een grasveld, tussen de flats, namen we plaats. Een kleed werd neergelegd, een tent opgezet, vlaggetjes neergehangen. Een aantal vrijwilligers liepen een rondje door de wijk om nog wat flyers uit te delen. En daarna wachtten we op de kinderen. De eerste keer duurde het lang voor er kinderen kwamen. Hadden we voor niets de tent opgezet? We begonnen vast met zingen en toen druppelden de kinderen binnen.
Elke dag begroetten we rond de 20 kinderen. De ene dag wat meer, de andere dag wat minder. Jongere en oudere, allemaal verschillend. Soms kwamen ouders erbij zitten. We schreven namen op, deelden een snoepje uit en stelden de kinderen op hun gemak met een praatje en een spel. Vervolgens namen we plaats op het kleed. Eén van de vrijwilligers heette de kinderen welkom en bad met de kinderen. Daarna werd een Bijbeltekst aangeleerd. Elke dag een nieuwe. Ook luisterden we naar een Bijbelverhaal. ‘Gaan voor meer dan goud’ was het thema van de week. Dit naar aanleiding van de Olympische spelen. Maandag werd er verteld over Gideon. De les was dat God zonde straft, maar genadig wil zijn als we berouw tonen. Dinsdag ging het over koningin Esther. De kinderen hoorden dat Gods plannen doorgaan, ook al probeert de satan het te voorkomen. Woensdag ging het verhaal over de Kananese vrouw, zoek Jezus en blijf vragen aan Hem. Donderdag ging het over Paulus in Athene. De kinderen werden opgeroepen om God de eerste plaats te geven in hun leven. Vrijdag hoorden de kinderen een verhaal over Eric Liddle. Een christen die in 1924 meedeed aan de olympische spelen.
De oudere kinderen luisterden aandachtig! De jongere kinderen wiebelden wat meer. Tussendoor zongen we liederen in verschillende talen. Het themalied was ‘Mijn God is zo groot’. Regelmatig bleven voorbijgangers staan om te luisteren. Aan de zijlijn werden gesprekken gevoerd. Na afloop kregen de kinderen limonade en fruit en mochten ze nog grabbelen uit de ton.
Gods Woord ging elke dag uit. De kinderen hebben dingen geleerd. Wat zou het mooi zijn als het geleerde blijft hangen in hun hoofden en harten. Dat zij en wij het geluk zoeken in meer dan goud, in God. Dat is pas waardevol!